Кәрібай МҰСЫРМАН.
Бейне бір қызыл жалын –
Есілдің қызыл жарын
Белгі ғып ат алыпсың,
Беу, менің Қызылжарым!
Тұрсың сен ел шетінде,
Бір салқын жел өтінде –
Қазақтың қаны сіңген,
Киелі жер бетінде.
Өзенің ғашық әлі,
Өзіңе асығады –
Еркелеп Есіл сұлу,
Мойныңа асылады.
Мейманың тамсанып тұр:
Қақпаңда жар салып бір,
Мәңгі жас Мағжан ақын
Жырымен қарсы алып тұр!
Нұр шашып тағы да Ай, Күн,
Жанып тұр бағың айқын.
Қызылжар – хан ордасы –
Ақ үйі Абылайдың!
Қызылжар
Бейне бір қызыл жалын –
Есілдің қызыл жарын
Белгі ғып ат алыпсың,
Беу, менің Қызылжарым!
Тұрсың сен ел шетінде,
Бір салқын жел өтінде –
Қазақтың қаны сіңген,
Киелі жер бетінде.
Өзенің ғашық әлі,
Өзіңе асығады –
Еркелеп Есіл сұлу,
Мойныңа асылады.
Мейманың тамсанып тұр:
Қақпаңда жар салып бір,
Мәңгі жас Мағжан ақын
Жырымен қарсы алып тұр!
Нұр шашып тағы да Ай, Күн,
Жанып тұр бағың айқын.
Қызылжар – хан ордасы –
Ақ үйі Абылайдың!