ЖІГЕРІ ЖАЛЫН АТҚАН ЖАС
“Айтар ойымды жүйелі жеткізе алсам екен. Маған зор жауапкершілік жүктелді ғой. Сөзімді ұмытып қалмасам екен. Түу, мәтін қолымда болады екен ғой. Енді қорықпаймын! Онға дейін санайыншы, 1, 2, 3…”. Ойын жинай алмай, қобалжыған сайын жұдырықтай жүрегі дүрс-дүрс соғып, кеудесінен шығып кетердей. Жанында отырғандарға көз тастаса, олар да өздерін-өздері сабырға шақырып, онға дейін санап отырғандай. Осылай …