Soltüstık Казахстан
Жуырда ауылға бардым. Алтын бесік – ауылдың саф ауасы, самал желі жанға рахат сыйлағандай. Дарқан даладай пейілі кең адамдарын айтсаңшы! Олардың бірқатарымен әңгімелесу барысында тұрғындардың тұрмысының да түзеліп келе жатқанын аңғардым.
– Ауылда қат-қабат шаруа таусылған ба? Таңалакеуімнен қас қарайғанға дейін тіршіліктің қамымен жүреміз. Қол қусырып қарап отыруға болмайды. Биылдан бастап мемлекет тарапынан берілетін атаулы әлеуметтік көмектің форматы өзгерді ғой. Ай сайын 100 мың теңгеден астам жәрдемақы аламыз. Бізге бұл үлкен көмек, – деді елді мекен тұрғыны Жұлдыз Құрманғожина.
Төрт баласы бар тағы бір ауылдасым да Үкіметтің қамқорлығына дән риза. Бірлі-жарым қара мал ұстап, оның өнімін ұқсатқаннан басқа нәпақа таппайды. Атаулы әлеуметтік көмек алатын тағы бірнеше танысымның да көңіл күйі көтеріңкі екені сезілді. Қош, әйтеуір ауыл адамдарының алаңсыз тірлігіне мен де масаттандым. Тіпті, олардың Үкіметтің берген ақшасына тоқмейілсімей, қолдарынан келетін жұмысты істеп, үй маңына бау-бақша, көкөніс егіп, ұқсатып отырғандары қуантты.
Алайда, биыл Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрлігі енгізген атаулы әлеуметтік көмектің жаңартылған форматы аясында жәрдемақы алудан жағдайы жақсы, тұрмысы түзу азаматтар да дәмелі сияқты.
Көпбалалы отбасы Руслан мен Әсемнің қалаға көшкендеріне бірер жыл болды. Кәсіпкерлікпен айналысатын ерлі-зайыптылардың төрт перзенті бар. Жақында қымбат көлік тізгіндеген Әсемді халыққа қызмет көрсету орталығында кездейсоқ жолықтырып қалдым. Амандық-саулық сұрасқаннан кейін атаулы әлеуметтік көмек алу үшін қажетті құжаттар жинап жүргенін айтты.
Оның “Үкімет беріп тұрғанда неге алмасқа? Менің де балаларым бар ғой. Ақша артық болмайды. Қалталы құрбыларым да алып жатыр”, – дегенін естіп не дерімді білмей абдырап қалғаным рас. Иә, өкініштісі сол, “қолдан келсе, қонышынан бас” дегендей, мемлекеттің, шын мәнінде, қолдауға мұқтаждарға деп бөлген ақшасын түрлі жолмен иеленіп қалуды ойлайтындар аз емес. Олардың бірқатарының теріс әрекеті жуырда әшкере де болды емес пе? Біздің қоғам қара бас пен қалтаның қамын ойлайтын тоғышарлықтан қашан ада болар екен?
Ақмарал ЕСДӘУЛЕТОВА, “Soltústik Qazaqstan”.