Soltüstık Казахстан
“Ең биік өмір дейтін асып қырдан, Арман, мақсат, ойлары асықтырған. Білім – бастау, ұрпағын сусындатып, Ұстаз ғой, ел мерейін тасыттырған”, – деп ақын Марфуға Айтқожина жырлағандай, саналы ғұмырын шәкірт тәрбиелеуге арнап, осы жолда адал еңбегімен құрметке бөленген жандарға қанша мадақ сөздер айтсақ та артық емес. Өйткені, мұғалім болу оңай болып көрінгенімен, нағыз ұстаз атану екінің бірінің қолынан келе бермесі анық. Осы орайда 40 жыл білім беру саласында үздіксіз еңбек етіп, талай дарынды жасты үлкен өмірге қанаттандырған Шәрбан Камалиеваны ерекше ілтипатпен ауызға алуға болады.
Ұлағатты ұстаз Шәрбан Молдажанқызы 1951 жылдың 5 наурызында Аққайың ауданының Баянды ауылында дүниеге келген. Көпбалалы отбасында тәрбиеленіп, мектепті үздік тамамдаған ол ата-анасының ақ батасымен Көкшетау қаласындағы техникумға түсіп, кітапханашы мамандығын игереді. Еңбек жолын тігіншіліктен бастаған нәзік жан өз ауылына оралып, 2 жыл аудандық мәдениет бөлімінде әдістемеші болып қызмет істейді. Жас маман өзіне сеніп тапсырылған міндеттерді абыроймен атқарып, ұжым сеніміне ие бола бастаған тұсында болашақ өмірлік жары Хамит Мұхамадиұлын кездестіріп, көп ұзамай шаңырақ көтереді. 1976 жылы Тимирязев ауданындағы Докучаево ауылына көшіп барып, мектепке ұстаз болып орналасады. Талай дарынды шәкірттерді тәрбиелеп, үлкен өмірге қанат қақтырған ол облыс орталығындағы №1 гимназияда қазақ тілі пәнінің мұғалімі болып, сол жерден зейнет демалысына шықты.
Шәрбан Молдажанқызы осы білім ұясында еңбек еткен тұсында тәлімгерліктің қыр-сырына қанығып, маман ретінде толыса түскенін айтады. Тәуелсіздіктің алғашқы жылдарында өзге этнос өкілдеріне ана тілімізді үйретуге талпынған ұстазға бұл міндеті қаншалықты қиын болса да, ол сүйікті ісінен қол үзу жайында мүлде ойламапты. Балалар арасында тіл машықтандыру үйірмелерін жүргізіп, олардың өзара қазақ тілінде сөйлесуін мұқият қадағалапты. Нәтижесінде орыс, белорусь, татар, украин отбасыларынан шыққан балалар мемлекеттік тілді аз уақыт ішінде меңгеріп, тіпті, осы бағыт бойынша пән олимпиадаларында бақтарын сынап көрген.
Шәрбан Молдажанқызы №1 гимназияда қызмет еткен жылдары қазақ тіліндегі оқу-әдістемелік құралдарын редакциялап, басып шығаруға атсалысты. “Мен қызмет еткен гимназия сапалы білім беру жағынан үздік оқу орындарының бірі болды. Қазір де солай. Білім саласында қажырлы еңбегімен танылған ардагер ұстаздар Раиса Полищук пен Людмила Чебакова басшылық еткен тұстары мектебімізде 1 мыңнан астам бала оқыды. Беделі жоғары оқу орнында қызмет ету абырой, екінші жағынан үлкен жауапкершілік жүктейтін. Біз сол талапқа сай болуға тырысушы едік”, – дейді тәлімгер. Осындай жемісті еңбегінің өтеуі ретінде министрлік аяулы ұстазды грамотамен, білім бөлімі түрлі дәрежедегі мақтау қағаздарымен марапаттаған. Шәрбан Молдажанқызы 2006 жылы өзге жерлестерімізбен бірге елорданың 10 жылдығына орай мерейтойлық медальға ие болғанын да мақтанышпен еске алады.
Айтпақшы, өңір жұртшылығы ардагер ұстазды “Балқадиша” фольклорлық ансамблінің белсенді мүшесі ретінде де таниды. Ол өнер ұжымы ашылған 2004 жылдан бастап өзге әнші әжелермен бірге жергілікті тыңдарманға көтеріңкі көңіл күй сыйлап келеді. Бүгінде Шәрбан апа – бес немересіне бас-көз болып отырған шаңырақтың ұйытқысы.
Гүлбике КУБЕНОВА,
“Soltüstık Qazaqstan”.