Мемлекеттің тұтастығы үшін шекара қызметінің орны айрықша. Қазақстанның көршілес елдермен шекарасының жалпы ұзындығы 14 мың шақырымға жуықтайды. Бұл – дүниежүзі бойынша құрлықтағы ең ұзын шекара. Еліміз Қытай, Қырғызстан, Өзбекстан, Түркіменстан және Ресей сынды бес мемлекетпен шектеседі. Ұшқан құстың қанаты талатын, шапқан аттың тұяғы тозатын ұлан-ғайыр жеріміздің тұтастығын күндіз-түні қалт жібермей қорғап тұрған шекара сарбаздарының еңбегі ерен. Жауынға да, дауылға да қарамай, күннің ыстығы мен суығын місе тұтпай, ел тыныштығын күзеткен Мамлют ауданының Белое ауылында тұратын шекарашы Асан Нұрғалиевпен жолығып, Отан қорғау ісі жайлы әңгімелестік.
Ол – Мағжан Жұмабаев ауданына қарасты Бинияш ауылының тумасы. М.Қозыбаев атындағы Солтүстік Қазақстан университетінің құқықтану факультетін тамамдаған. Алғы шепте қызмет етіп, осы саланың қызығы мен қиындығын көріп келе жатқанына да 10 жылға таяу уақыт өтіпті. Шекарашының айтуынша, бұл қызмет – айтуға оңай болғанымен, іс жүзінде машақаты көп, нағыз ерлердің жұмысы. Отансүйгіштік сезімі төмендер мұнда ұзақ тұра алмайды екен.
– Шекарашы болу – асқан жауапкершілікті талап ететін қызмет түрі. Шекарашы қандай жағдай болмасын сақадай сай жүруі тиіс. Ауа райының қолайсыздығына да қарамастан жұмыс істейтін мамандық иелері саналады. Өйткені ел шекарасы – ұлтымыздың қауіпсіздігінің кепілі. Мемлекетіміздің аумақтық тұтастығын сақтау шекараның мызғымастығын қамтамасыз етеді. Әр мамандықтың өз қызықтары мен қиындықтары бар. Өзінің сүйген ісіне бар ықыласын салатын адам қандай жұмыстан да нәтиже шығара алады. Мемлекет тарапынан көп көмек көрсетілді, әлеуметтік тұрғыдан қолдау бар. Жұмысын мінсіз атқарып, батылдығымен көзге түскен азаматтар марапатсыз қалмайды. Бұл – біз үшін үлкен мәртебе, қызметіміздің бағаланғаны деп білемін, – дейді Асан Тұяқұлы.
Қызметтің жеңілі жоқ. Барлығының өз жауапкершілігі бар. Қандай жұмыс атқарсаңыз да халықтың алғысына бөлену – үлкен жетістік. Алайда ел тыныштығын көз ілмей күзететін шекарашылардың орны бөлек. Өйткені олар елдің шетінде, желдің өтінде, қауіп-қатердің ортасында жүріп, талай күндерді ұйқысыз өткізеді. Олар ел көзіне аса елене бермейтін еңбегі үшін кез келген марапатқа лайық.
Асан Нұрғалиев – екі баланың әкесі. Қызы биыл бірінші сыныптың табалдырығын аттаса, ұлы – балабақшада. Зайыбы Бибігүл Есембаева – Белое орта мектебінде қазақ тілі мен әдебиеті пәндерінің мұғалімі. Отағасы да мектеп қабырғасында жүргенде мұғалім болуды армандапты. Білім саласын жетілдірмей, жарқын болашақ құру қиын екенін айтады.
– Белое ауылында тұрып жатқанымызға көп болған жоқ. Үнемі көшіп жүреміз. Отағасы шекарашы болғаннан кейін қызмет бабымен қайда жіберсе, солай қарай бағыт аламыз. Қазіргі тұрып жатқан жеріміз аудан орталығына тиіп тұр, облыс орталығынан да алыс емес. Ауылда мектеп, балабақша, медпункт бар. Ауасы таза, айналасы көлмен көмкерілген. Жақында ауызсу тартылмақшы. Құдайға шүкір, тұрмыстық жағдайымыз жаман емес. Өзім жұмыс істейтін ұжым да, көрші-қолаңдар да жақсы, – дейді Бибігүл Амангелдіқызы.
Бектұрған ЛАҚАДЫЛ,
“Soltüstık Qazaqstan”.
СУРЕТТЕ: шекарашы Асан Нұрғалиев пен зайыбы Бибігүл Есембаева.