Биылғы ақпан айында Ауғанстаннан кеңес әскерлерінің шығарылғанына 34 жыл толды. Осыған орай ауған соғысының ардагерлері жат елде қаза тапқан сарбаздарға арналған ескерткіш маңына жиналды. Олар есімдері тақтайшаға жазылған қарулас достарының ерліктерін еске алып, ескерткішке гүлшоқтарын қойды.
1979 жылдың 25 желтоқсанында Кеңес өкіметі басшыларының, дарынсыз саясатының кесірінен Ауғанстанға әскер енгізіліп, ол 10 жыл бойы ешкімге пайдасыз соғыс жүргізді. Осы уақыт аралығында Ауғанстан аумағында 600 мыңнан артық кеңестік әскерилер болды. Оның 15 мыңнан артығы қаза тапты, 54 мыңға жуығы жараланды, 417-сі хабарсыз кетті. Соның ішінде соғысқа қатысқан 22 мыңнан астам қазақстандықтың 1 мыңға жуығы қаза болып, 2 мыңнан астамы мүгедек болып қалды. Ал 21 қазақстандық із-түзсіз жоғалып кетті.
– Мен 1981 жылы қазан айында әскерге шақырылдым. Отан алдындағы азаматтық борышымды өтеу үшін Өскеменде бірнеше ай бойы әскери дайындықтан өткеннен кейін Ауған жеріне жіберілдім. Содан 1984 жылы елге оралдым. Ауыр азаптар мен жан түршігерлік жайттардың куәгері болдық, қаншама есіл азаматтар қыршынынан қиылды ондай сұмдықты енді қайтып адамзат баласының басына бермесе екен деп тілеймін, – деді ауған соғысының ардагері Асхат Қоспанов.
Өкініштісі сол, интернационалдық борыштарын өтеп, өңірге оралғандардың қатары жыл санап азайып барады. Қазір ауған жерінде болған жандардың 600-ден астамының ғана көзі тірі. “Бұл күн тек ардагерлер үшін ғана емес, барлық қазақстандықтар үшін де маңызды деп ойлаймын. Себебі сарбаздардың елге оралуын бүкіл халық күтті. Олардың бір бөлігі жақынынан айырылды, енді бірі баласының, әкесінің, жарының аман-есен келгеніне куә болды, – деді ауған соғысының ардагері Ерік Тәттібаев.
Сержан НҰРДОЛҚЫНҰЛЫ,
М.Қозыбаев атындағы СҚУ-дың 4-курс студенті.