М.Қозыбаев атындағы Солтүстік Қазақстан университетінің агротехнология факультетінің 1 курс студенті Мария Патошкина Астана қаласында өткен “Жамбы ату” республикалық федерациясы кубогының солтүстік өңірлік кезеңінде жүлделі екінші орынға ие болды. Жарыста шеберліктің жоғары деңгейін көрсеткен шабандозбен болған әңгімені оқырман қауымның назарына ұсынамыз.
– Жамбы атумен қашаннан бері айналысасың? Оған дейін басқа спорт түрлерімен шұғылданып көрдің бе?
– Ат спорты туралы айтпас бұрын оның пайда әкелетін тұстарына тоқтала кетейін. Жүйке жүйесін тыныштандыратын, эмоционалды күйді қалпына келтіретін, қан айналымды, жүрек жұмысын, ас қорыту, тыныс алу жүйелерін жақсартатын спорт түрі екенін естен шығармайық. Және барлық психологиялық процестерді қайта қалпына келтіреді. Адам сабырлы, көңіл күйі көтеріңкі, салмақты болады. Атқа мінсең, стресстен арыласың.
Мен 6 жасымнан бастап ат спортымен айналысып келемін. Жорға жарыс, аламан бәйге және басқа да көптеген жарыстарда тәжірибе жинадым. Ал жамбы атуды соңғы 4 жыл жаттығып жүрмін.
– Атқа мініп, садақ ату болмысыңа, мінезіңе қалай әсер етті?
– Атқа мінген адамның мінезінде мақсатқа жетуге деген талпыныс, нақтылық және төзімділік сияқты қасиеттер дамиды, бір сөзбен адамды қанаттандырады. Тарихы тым тереңде жатқан спортпен айналысу оңай еместігін осы жолда жүрген адамдар ғана біледі. Ертеде кең тараған мергендер сынының ұмытыла бастағаны рас. Дегенмен соңғы уақытта қазақтың ұлттық ойыны ретінде дамып, өркендеп келеді. Бірақ соны әлі дұрыс көрсете алмай жүрміз.
– Жамбы атумен айналысатын спортшының бойында қандай қасиет болуы керек?
– Жамбы ататын спортшының мінезінде табандылық сияқты қасиет болуы керек деп санаймын. Себебі бұл – күнделікті жаттығулар, дағдыларыңызды шыңдау және оны жетілдіру.
– Атқа мініп, садақ атып жүргеніңе ата-анаң қалай қарайды?
– Менің ат спортына деген сүйіспеншілігімді оятқан адам – анам Ольга Юрьевна Патошкина. Ол ұзақ жылдар бойы менің жаттықтырушым болды. Демек ата-анам мені қолдайды, қиын спорт түрімен айналысуыма көмектеседі.
Жүйрікке де, тұлпарға да міндетті түрде бапкер қажет. Жалпы әрбір адам тәлімгердің алдынан өтеді. Мен ұлттық ат спорты түрлері бойынша облыстық балалар мен жасөспірімдерге арналған спорт мектебінде жаттығамын.
Ат спорты маған күн тәртібін ұтымды жоспарлауды үйретті. Тұрақтылықта береке барын көрсетті. Қазір жаттығуларды университеттегі оқуға кедергі келтірмейтіндей үйлестіремін. Бұл ісімді оқытушылар құптап, жеткен жетістіктеріме қуанып, тілеулес екендіктерін білдіріп жатыр.
– Әңгімеңізге рақмет!
Сұхбаттасқан
Самрат ҚҰСКЕНОВ,
“Soltüstık Qazaqstan”.