Soltüstık Казахстан
Облысымыздың құрметті азаматы Болат Сағындық ел басына күн туған кезде “халық жауы” атанған әкесіне қатысты тың деректерге қол жеткізді. Бұл сәтті 80 жыл күткен ақсақал әке алдындағы балалық парызым өтелді деп санайды.
“Ел Президентінің архивінен әкемнің өмірі жайлы маңызды құжаттар табылды. Оқушы кезімнен өмірімдегі ең ардақты жанның қилы тағдыры жайлы шындықты ашып, оның адал екенін дәлелдеуге тырыстым. 1956 жылы Омбы ауыл шаруашылығы институтының 1-курсында оқып жүріп, Жоғары кеңес президиумының төрағасы Климент Ворошиловқа “Менің әкем қайда, қайда жерленген?” деген мәтінде хат жаздым. Мекеме мамандары әкемнің 1946 жылы “Карлаг”-та туберкулезден қайтыс болғанын айтты”, – дейді ақсақал.
Болат Сағындық мұнымен тоқтамаған. “Карлаг”-тың жанында орналасқан Долинка елді мекеніндегі музейге бірнеше мәрте барып, ол жерден ешқандай ақпаратқа қол жеткізе алмай, елге қайтыпты. Жерлеу кітабын сұратқан. Мамандар оның шіріп кеткенін айтқан. “Бас прокуратураға да бардым. Олар да шындықты ашып айта алмады. Сонда да үмітімді үзген жоқпын, – дейді Болат Мағазұлы.
Ақсақалдың бар арманы әкесінің қай жылы, қай жерде атылғандығын және қай колонияда отырғанын білу еді. Кеңес заманында мұндай ақпараттардың жасырын, құпия сақталғаны анық. Президент мұрағатынан табылған құжаттарда ақсақалдың әкесінің Петропавлдағы “ақ түрмеде” 5 жылдай отырғандығы тайға таңба басқандай көрсетілген. 1943 жылы ату жазасына кесіліпті. Бірақ қайда жерленгені белгісіз.
Болат Сағындық осы құжаттар арқылы өзінің нақты қай жылы туғанын да біліп отыр. “Осы күнге дейін құжаттарда менің туған жылым 1936 жыл деп көрсетіліп келді. Шындығында мен 1935 жылы дүние есігін ашыппын. Яғни келер жылы 90 жасқа толғалы отырмын”, – дейді ақсақал.
Алдағы күндері Болат Мағазұлы әкесінің аруағына Құран бағыштап, ас бермек. Сондай-ақ әлі сиясы кеуіп үлгермеген кітабының тұсауын кеспек. Жинақтың атауын “Ескірмейтін естеліктер” деп атауды жөн көрген.
Ақерке ДӘУРЕНБЕКҚЫЗЫ,
“Soltüstık Qazaqstan”.