Сәбиді туа біткен мінезі қандай болса, дәл солай қабылдау жайында және оны кемшіліктерімен, қателіктерімен қоса жақсы көре білу керектігі туралы естіп жүрміз. Алайда бала тәрбиесінде шектеу болуы болуы тиіс. Сіз не істесеңіз де немесе не айтсаңыз да, ол баланың өздігінен дамуына, жауапты болуына, еркін шешім қабылдауына, сезімін ашық білдіруіне, өз әрекетінен пайда болған нәтижені бағалай білуге ықпал етуі керек. Өзіндік тәртіпті меңгеру үшін бала еркін таңдау жасай алу керек және ол өзінің қандай да болмасын шешімнің салдарын ұғып, өзінің әрекетіне өзі жауапты екенін түсінуі керек. Балаға кішкентай кезінде қателік жіберуіне мүмкіндік беріңіз және ол қателікті баланың орнына өзіңіз түзеп жүрмеңіз. Бала кезінен бастап барлық қателіктерді ата-анасы немесе басқа да адамдар түзей берсе, бала өскен соң да, өз ісіне жауапты бола алмайды.
Мысалы балаңыз сабақтан екі алып, үйге көңілсіз келді делік. Сіз оның дұрыс дайындалмағандығын бетіне басып немесе мұғалім әділ болмады деп сөкпеңіз. Сіздің мақсатыңыз – кінәліні іздемей, баланың өзіне деген сенімін арттырып, одан да жақсы оқуы үшін ынталандыру. Балаға қателікті түзеуге болатындығын және олар бірдеңеге үйрететіндігін айту керек. Бұл жағдайда екілік баға балаға сол пәнге көп мән беру керектігін түсіндіреді, алайда ол баланың ақымақтығын және қабілетсіздігін көрсетпейді. “Екі алдың ба? Бұл сенің қателік жібергендігіңді ғана көрсетеді. Бұл бақылау жұмысы арқылы сен нені білмейтіндігіңді анықтай аласың. Қаласаң саған нені қосымша оқу керектігін бірге анықтайық?” – деуіңіз қажет. Балаңыз сабақтан бес алып қуанышты келсе, сіз бірден мақтай жөнелмеңіз. Ол үнемі жақсы сөзді қалап және өз әрекетінің нәтижесін бағалай алмайтын адам болып өсуі мүмкін.
Заман талабы ма, әлде тәрбиедегі өзгеріс, әйтеуір заманауи ата-ана баланың дегенімен жүретінін аңғаруға болады. Әрине, баланы тыймау, оның бетінен қақпау дұрыс. Дегенмен, кейбір адамдар мұның да қолдану уақыты мен жарамдылық мерзімі болатынын естен шығарып алатындай.
Кейбір ата-аналар баласының қатесіне көз жұма қарап, оның іс-әрекеті дұрыс деп ойлап, кейде тіпті мұғалімін сөгеді. Баласының жасағаны қате болса да оны жұрттың көзінше қорғайды. Мұндай бала үлкенді сыйлаудан қалады. Бала дарынды, қабілетті, жан-жақты болуы мүмкін. Бірақ бұл қасиеттерін бітпейтін еркелік пен жауапсыздық жоққа шығарады. Тіпті өз еркімен шешім қабылдау барысында қиындыққа тап болады. Ой еркіндігі мен қимыл еркіндігін шатастырып алмаған жөн. Ой еркіндігі баланың армандауына, қиялдауына әсер ететін болса, қимыл еркіндігі бала бәріне құқылы деген ойды қалыптастырады.
Балаға белгілі бір тәртіп нормасын ұстануды, адамдар арасындағы қарым-қатынаста белгілі бір шекараның болатынын ұғындыру керек. Бауыржан Момышұлы “Тәрбиелі – тәртіптің құлы, тәртіпті – елдің құлы” деген екен. Тәрбиенің маңызды элементін ойдан шығарған кезде, бүкіл адам болмысы өзгереді. Болашақта өкініп қалмау үшін бүгіннен бастап балаңызға өмірде тәртіп деген өлшемнің барын ұқтырғайсыз.
Әсел ҚАРШАЛОВА,
психолог.