Soltüstık Казахстан
Облыстық тарихи-өлкетану музейіндегі құнды жәдігерлердің бірі – Алаштың ардақты перзенті, ақын Мағжан Жұмабаевтың жайнамазы.
Жайнамаздың көлемі әдеттегідей шағын. Шамамен 1,50 х 0,50 метр. Ұзақ жыл үздіксіз пайдаланылғандықтан тесіліп, үш жеріне матадан жамау жапсырылған. Жәдігердің сәждеге маңдай тиер тұсында Ыстанбұл қаласындағы ең көне ғимарат – Айя София мешітінің ХІХ ғасырдағы бейнесі салынған. Соған қарағанда бұл түрік бауырларымыз жасаған бұйым болуы әбден мүмкін. Сондай-ақ қос қапталы сәнді оюмен көмкерілген. Ою-өрнек стилін білетіндер бұл османлы түркілік дәуіріне тән, сәндік бейнелеу өнері дейді. Өйткені жоғарыдағы Айя София ғимаратының ішкі көркем безендіру үлгісі дәл осыған ұқсас. Жайнамаздың аяқ пен тізе тиетін аумағы ғибадат үйінің михрабын бейнелейтін суретті оюлармен көмкеріліпті.
Музей мамандары бұл бұйым шамамен ХХ ғасырдың басында жасалған деген болжам айтады. Жайнамазды сары майдай сақтап, жоғалтпай бүгінге жеткізген адам – Мағжанның туған інісі, Сәлімжанның баласы Тасболат Сәлімжанұлы Бекенов. Ол 2003 жылы Мағжанның туғанына 110 жыл толғанда жайнамазды музейге тапсырған.
“Біздің аталарымыз өте діндәр адамдар болған. Үлкен атамыз Жұмабай – бес рет қажылыққа барған кісі. Ол бұл жайнамазды Меккеден әкелген. Анам Бибізайыптың айтуынша, Мағжан ақын бес уақыт намазын қаза қылмаған. Құранды да тез жаттап алған екен”, – депті Тасболат Сәлімжанұлы “Алаш айнасы” газетіне берген сұхбатында.
99 жасқа келіп дүние салған Бибізайып апамыз жайнамазды көзінің қарашығындай сақтапты. Өзі де бес уақыт намазын осы алтын түсті қымбат матадан тоқылған жайнамаздың үстінде оқыған.
Самрат ҚҰСКЕНОВ,
“Soltüstık Qazaqstan”.